อบูซาอีด อบุ้ล ค็อยร์

อบูซาอีด ฟัฎลุลลอฮ์ บิน อบุ้ล ค็อยร์ อะหมัด บิน มูฮัมหมัด บิน อิบรอฮีม  รู้จักในนาม เชค อบูซาอีด อบุ้ล ค็อยร์ นักรหัสยะและกวีชาวอิหร่านผู้โด่งดังแห่งศตวรรษที่ 4 และ 5 เขาเป็นหนึ่งในนักรหัสยะที่โดดเด่นในด้านภาษาและวรรณคดีเปอร์เซีย  อบูซาอีด อบุ้ล ค็อยร์ได้อธิบายรหัสยะในรูปแบบภาษาแห่งกวี เชค อบูซาอีด อบุ้ล ค็อยร์ ถือเป็นผู้บุกเบิกรหัสยะเชิงปฏิบัติในวรรณคดีเปอร์เซีย

ชีวประวัติของ อบูซาอีด อบุ้ล ค็อยร์

อบูซาอีด อบุ้ล ค็อยร์ เกิดในปี 375 ฮ.ศ. (ค.ศ. 985) ในพื้นที่ระหว่าง "อาบีวาร์ด" และ "ซัรคิซ" ที่เรียกว่า "มิห์เนห์" บิดาของเขามีความสนใจเป็นพิเศษในเรื่องรหัสยะ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเข้าร่วมการประชุมที่เกี่ยวกับรหัสยะเป็นประจำ อบูซาอีด อบุ้ล ค็อยร์ยังได้ติดตามบิดาของเขาในการประชุมเหล่านี้ด้วย

อบูซาอีด อาศัยอยู่ในเมืองเนชอบูร์ มานานกว่า 10 ปี จากนั้นเขาก็เดินทางไปประกอบพิธีฮัจญ์พร้อม อบู ตอเฮ็ร ซาอีด บุตรชายของเขา  เขาได้พบกับ อบุ้ลฮาซัน คัรกอนีย์  หนึ่งในนักรหัสยะที่โด่งดังของอิหร่าน  คัรกอนีย์ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น  อบูซาอีดจัดการประชุมครั้งสุดท้ายของเขาในวันที่ 27 รอญับ 440 ฮ.ศ. (1048 ค.ศ.) ในการประชุมนี้ เขาแนะนำ อบู ตอเฮ็ร ลูกชายของเขาว่าเป็นตัวเเทนของเขา และสั่งเสียสาวกของเขาเกี่ยวกับวิธีจัดการฝังศพของเขา เขาเสียชีวิตในเนชอบูร์ และถูกฝังที่บ้านเกิดของเขา

แม้ว่าเขาจะเป็นหนึ่งในนักวิชาการและมีความรู้ในด้านวิชาการ เช่น ตัฟซีร  ฮะดิษ ฟิกฮ์ และวรรณกรรมในยุคของเขา แต่เขาไม่เคยเขียนหนังสือหรือบทความเลย

โดยรวมแล้ว สถานะและคุณธรรมของอบูซาอีดได้รับการรวบรวมไว้ในหนังสือสองเล่มโดยลูกหลานของเขา ได้แก่ "ความลับของเตาฮีด" และ "สถานะและสุนทรพจน์ของอบูซาอีด"

รุไบยาตก็มาจากเขาเช่นกัน ในปี 1334 บทกวีของอบูซาอีด ได้รับการตีพิมพ์โดยซาอีด นาฟีซี ซึ่งได้รวบรวมรุไบยาตทั้งหมดของอบูซาอีด อบุ้ล ค็อยร์ในนั้น

คำสอนที่กินใจ

แม้ว่า อบูซาอีด อบุ้ล ค็อยร์  มีชีวิตเมื่อพันปีก่อน แต่คำตักเตือนทางศีลธรรมมากมายของเขายังคงรักษาความสดใหม่ สง่างาม และคุณค่าไว้ สามารถเป็นแนวทางในชีวิตของเราได้ ดังที่กล่าวไว้ในหนังสือความลับของเตาฮีด  เขาให้คำจำกัดความของผู้มีปัญญาในลักษณะนี้ว่า  คนฉลาดคือคนที่เมื่องานที่สำคัญมาถึง เขาจะรวบรวมความคิดเห็นทั้งหมด และมองในทัศนะทั้งหมดอย่างมีวิจารณญาณเพื่อที่เขาจะได้เลือกสิ่งที่ถูกต้อง  เมื่อเขาเลือกทัศนะไหนแล้ว เขาก็จะละทิ้งทัศนะอื่นๆ ไป  เหมือนกับถ้ามีใครทำเหรียญบาทหล่นไปในดิน ถ้าเขาฉลาด เขาจะรวบดินที่อยู่รอบๆทั้งหมด แล้วนำมากรองผ่านตะแกรง จนกระทั่งเห็นเหรียญบาทโผล่ออกมา