ซุห์รวัรดีและประกายแสงแห่งพระผู้เป็นเจ้า

          คำว่า อิชร็อก หมายถึงการส่องแสง แต่ในแง่ของปรัชญาอิชร็อก หมายถึงการค้นพบและประจักษ์หรือการปรากฏตัวของแสงทางปัญญาและนำเข้าไปสู่จิตวิญญาณมนุษย์ ปรัชญาอิชร็อก คือปรัชญาที่ก่อตั้งโดยเชค อิชร็อก ชาฮาบุดดิน ซุห์รวัรดี ตามทัศนะของเชค อิชร็อก นักปรัชญาที่แท้จริงคือบุคคลที่นอกเหนือจากการเรียนรู้รากฐานทางปรัชญาและตรรกะที่เป็นแล้ว ยังสามารถก้าวผ่านระดับความสมบูรณ์แบบทางจิตวิญญาณด้วยการชำระจิตวิญญาณให้บริสุทธิ์และชำระล้างตัวตนภายในให้บริสุทธิ์ และค้นหาแสงสว่างแห่งพระผู้เป็นเจ้า

ซูห์รวัรดี เน้นในหนังสือของเขาว่า ปรัชญาของเขามีไว้สำหรับผู้ที่นอกเหนือจากการถกและพิสูจน์ถึงวิทยปัญญาแล้ว ยังประจักษ์ถึงแก่นแท้ของโลกที่สูงกว่าด้วย  เขาถือว่าเงื่อนไขของการทำความเข้าใจปรัชญาของขาคือแสงที่ส่องประกายของพระผู้เป็นเจ้าในหัวใจของผู้อ่าน

ความแตกต่างของสำนักคิดอิชร็อกและมาชาอีย์

ดังที่กล่าวไปแล้ว ประเด็นหนึ่งที่ถูกกล่าวขานาหลังจากเชค อิชร็อกก็คือ ราชวงศ์อิชร็อกของเพลโต  อุสต๊าดมุเฎาะฮะรีย์ เชื่อว่า ข้อเท็จจริงที่ว่าเพลโตก็เช่นเดียวกับเชค อิชร็อกที่ถือว่าการขัดเกลาจิตวิญญานและประจักษ์ถึงด้านในคือเครื่องมือที่สำคัญของฮิกมัตและปรัชญา ยังเป็นสิ่งที่น่าสงสัยอยู่  เพราะจากมุมมองของอุสต๊าด ยังไม่ชัดเจนว่าเพลโตเป็นที่รู้จักในฐานะผู้ประจักษ์ในสมัยของเขาหรือแม้แต่ในเวลาที่ใกล้เคียงกับสมัยของเขา และไม่ชัดเจนด้วยซ้ำว่าคำว่ามาชาอีย์ ถูกใช้เฉพาะกับอริสโตเติลและผู้ที่ตามเขาเท่านั้น แต่สิ่งที่แน่นอนก็คือเชค อิชร็อก ได้รับอิทธิพลจากรหัสยะและมุตะเศาวิฟของโลกอิสลามโดยเลือกวิธีทางปรัชญาของเขาโดยเฉพาะ และแน่นอนว่าเขาได้เพิ่มแนวคิดที่เป็นที่ยอมรับและนำเสนอปรัชญาใหม่  ซึ่งต่างจากสำนักคิดของมาชาอีย์ สำนักคิดอิชร็อกไม่มีนักปรัชญาผู้ยิ่งใหญ่คนอื่นนอกจากเชคอิชร็อกเองซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งสำนักคิดนี้  มีนักปรัชญาเพียงไม่กี่คนที่มีแนวโน้มไปทางเชค อิชร็อก ที่ได้อธิบายหนังสือของเชค อิชร็อก  แม้ว่าบางคนจะเชื่อว่า มุลลาศัดรอ ผู้ก่อตั้งสำนักคิดปรัชญาที่ใหญ่ที่สุดและสำคัญที่สุดในโลกอิสลามแต่ก็ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากปรัชญาอิชร็อก  กุตบุดดีน ชีรอซีย์ และ ชัมซุดดีน ชาห์ซูรีย์  เป็นหนึ่งในผู้เขียนคำอธิบายเกี่ยวกับหนังสือของเชค อิชร็อกซึ่งเป็นหนังสือที่น่าสนใจของผู้ที่ชื่นชอบในปรัชญาอิชร็อก

การเกิดและเสียชีวิตของซุห์รวัรดี

ซุห์รวัรดี มีฉายาว่า อัลโมอัยยัตบิ้ลมาลากูต ซึ่งรู้จักในชื่อเชค อิชร็อก ซึ่งเกิดในปีฮ.ศ. 549 (ค.ศ. 1154) ในเมืองซุห์รวัรดีของเมืองซันญาน เขาเรียนรู้หลักนิติศาสตร์จากเชค มัจดุดดีน ญีลีย์ และ  อุสต๊าด ฟัครุดดีน มูฮัมหมัด รอซีย์ ที่เมืองมาราเกห์ และเขามีความเชี่ยวชาญด้านฮิกมัต

เขาใช้เวลาหลายปีในการเดินทางและศึกษาในอิรักและซีเรีย จากนั้นเขาไปที่อิสฟาฮานและศึกษาตรรกะกับซอฮีรุดดีน ฟาร์ซี ในเมืองนี้เองที่เขาได้รู้จักกับทัศนะของอิบนุซีนาเป็นครั้งแรก ระหว่างที่เดินทางไปมาร์ดีนจากตุรกี เขาได้ไปเยี่ยม ฟัครุดดีน มาร์ดีนีย์  นักรหัสยะและปราชญ์ผู้โด่งดัง  นอกจากนี้เขายังได้เดินทางไปยังเมืองอเลปโปและได้พบกับศอลาฮุดดีน อัยยูบี  ศอลาฮุดดีน ขอให้ซุห์รวัรดีอยู่ในวังของเขา  ซุห์รวัรดียอมรับข้อเสนอของเขาและตั้งรกรากอยู่ในวังของเมืองอเลปโป  แต่เนื่องจากเขามีศัตรูที่เป็นนักวิชาการหลายคน เขาจึงถูกจำคุกในปีฮ.ศ. 587 (ค.ศ.1191) โดยคำสั่งของศอลาฮุดดีน อัยยูบี และถูกสังหารขณะอายุได้ 38 ปี  เขาถูกฝังในเมืองอเลปโปของซีเรีย และถูกรู้จักในนามของเชค ชะฮีด  วันที่ 30 กรกฎาคม ซึ่งตรงกับวันที่ 8 โมร์ดอด ได้รับการตั้งชื่อว่า "วันรำลึกซุห์รวัรดี (เชค อิชร็อก)" ในปฏิทินประจำชาติอิหร่าน